Περίληψη
Ο αριθμός των ασθενών που θεραπεύονται ή έχουν υποβληθεί σε αγωγή με αντιοστεολυτικά φάρμακα είναι πολύ μεγάλος και ολοένα και αυξάνεται. Πολλοί από τους ασθενείς που χρειάζονται θεραπεία με εμφυτεύματα λαμβάνουν συγχρόνως αντιοστεολυτικά.
Σκοπός της παρουσίασης είναι να αναδείξει τους προβληματισμούς που υπάρχουν στη βιβλιογραφία για την αντιμετώπιση των ασθενών αυτών και να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα που προκύπτουν όπου αυτό είναι δυνατό.
Οι ασθενείς σε αντιοστεολυτική αγωγή προτείνεται να αντιμετωπίζονται σε τρεις διαφορετικές κατηγορίες:
- ασθενείς με αγωγή για οστεοπόρωση στους οποίους με κατάλληλες προϋποθέσεις δεν υπάρχει πρόβλημα στην τοποθέτηση και τη διατήρηση των εμφυτευματικών εργασιών,
- ασθενείς με οστεοπόρωση και βεβαρυμένο ιατρικό ιστορικό που εξετάζονται κατάπερίπτωση.
Σε αυτές τις δύο κατηγορίες ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στους ασθενείς που είναι σε θεραπεία με ντενοσουμάμπη μια και αυτή έχει διαφορετική φαρμακοκινητική από τα διφωσφονικά - ασθενείς με αγωγή για κακοήθη νόσο όπου κατά κανόνα αντενδείκνυται η εμφυτευματική θεραπεία και μπορεί να παρουσιαστούν προβλήματα σε ήδη υπάρχουσες εμφυτευματικές αποκαταστάσεις